Onze laatste vakantiedagen op Java.  
    Bandung 21 mei 1995.    
   

De chauffer van Pak Sutrisno kwam
ons ophalen.
Hij had heel lang staan wachten want ze
wisten niet hoe laat we zouden landen,
ook niet nagevraagd dus.
Van Pak Sutrisno kregen we op ons kop
omdat we met de Bouraq hadden gevlogen.

Na wat vertraging en een slechte vlucht
kwamen we aan in Bandung.



Boven Bandung.

Hij vertelde ons dat de Bouraq
niet zo'n beste maatschappij was.
Oude vliegtuigen, gepensioneerde
piloten, niet altijd op tijd enz.
Hadden we dit geweten dan
waren we met een andere
maatschappij gegaan.

Zo, we zitten nu weer in de tuin
van Pak Sutrisno. 		   
   
Bandung 22 mei 1995.
   
   
Vanmorgen hebben we Mevr. Tan in Jakarta gebeld.
Zij had net die ochtend onze terugreis laten bevestigen.
    
   




Het zwembad bij de Club.


Vanmiddag zijn we naar de "Club"geweest.
(De soos waar Pak Sutrisno vaak komt).
Een prachtig gebouw met een park er om heen, zwembad, biljartzaal, tennisbanen etc.
Deze club is alleen voor rijke mensen.
Veel personeel en je kan er heerlijk eten, we hebben ons daar best vermaakt.
Ook werden we door Pak Sutrisno aan verschillende mensen voorgesteld (hij mocht n.l. introducées mee nemen)
we hebben overal rond gekeken en daarna op het terras nog wat te drinken besteld.


Uitzicht bij de Club.

 

 

 

  
   
Bandung 23 mei 1995. 		   
   

In de loop van de morgen zijn we nog naar het Geologie museum gegaan.
Dit ligt naast het Radio station Bandung aan de JL Diponegoro 57.


Het Geologie Museum. 		   


Een van de vele autobussen.


Het was vrij druk, hele autobussen vol met scholieren en leraren, deze liepen te struinen door de zalen.
Allemaal met stencils in hun handen met daarop vragen die ze moesten beantwoorden.
    We zijn niet zolang gebleven want we konden haast nergens bij komen, overal werden we aangesproken door
leraren en leerlingen, where you come from, have you children etc. en om dit elke 5 minuten te herhalen werd ons
een beetje teveel.

   
   
Bandung 24 mei 1995. 		   
    Vanmorgen zijn we met Eddy onze chauffeur naar de JL Braga gereden.
We hadden een adres gekregen voor houtsnijwerk.
Dit was echter vreselijk duur dus we stonden weer snel buiten.
Daar we tijd zat hadden zijn we lopend naar ons "huis"terug gegaan.
Onderweg ijsje gegeten en nog wat rond geslenterd en bij thuiskomst bij Pak Sutrisno koffie gedronken.		    
   
Mijn man werd vanmiddag opgehaald door een zendamateur
die hij had ontmoet, met een hele grote en dure wagen
met alles erop en eraan.
Onderweg naar zijn huis kwamen ze zijn vrouw tegen, in
net zo'n dure wagen
(zij was specialist in een particulier ziekenhuis).
Tegen de heuvel stond een mooi huis met een prachtige tuin,
en veel antennes.
De woonkamer leek wel een zaal, overal electronica.
Hij nodigde ons uit dat wanneer we weer naar Bandung zouden
komen, we bij hem mochten logeren.
Om ongeveer 18.00 uur heeft hij mijn man weer teruggebracht.


Door een luxe woonwijk
naar het huis van de Zendamateur. 		   
   


Vanavond vroeg naar bed want om 01.00 uur zou de wedstrijd AJAX - AC Milan rechtstreeks
uitgezonden worden via de satelliet.
Wij hebben met z'n drieën in nachtkleding zitten kijken, met koffie, chips, pinda's,
gebakken banaan en wat rijst,en AJAX heeft gewonnen.
Om 03.30 uur weer naar bed, 3 uurtjes slapen en vroeg op, want we vertrekken morgen weer naar Jakarta.

   
   
Bandung 25 mei 1995. 		   
   




Onze auto.

Om kwart voor 9 vanmorgen stond er een grote witte slee
voor de deur, spullen ingeladen
en afscheid genomen van Pak Sutrisno, Tina, Eddy de
chauffeur en Salah de kok.
Toen in volle vaart richting Jakarta,
Deze keer niet over de pas maar door het laagland.
Om 12.00 uur stonden we bij Mevr. Tan voor de deur.
De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan.		    
   
Jakarta 26 mei 1995.
   
   
Vanochtend zijn wij, nog vóór ons ontbijt, naar het kantoor van
Mevr. Tan's dochter gereden en hebben
daar nog wat souvenirs gekocht.
Daarna ontbeten, koffie gedronken en met een Taxi
naar blok M gereden.
Er zijn daar verschillende grote winkelcentra's bij elkaar.
De mooiste is de "Pasaraya"
Ook daar wat gewinkeld en bij een "Frans Restaurant"
kofiie gedronken en een broodje gegeten.
's Middags nog wat gelezen en geluierd. nog wat laatste
inkopen gedaan om zoveel mogelijk Roepias op te maken.


Onderweg naar het kantoor van de dochter..
   
   
Jakarta 27 mei 1995. 		   
    Koffers gepakt en een beetje bijtijds naar het vliegveld.
De Taxi kwam een half uur vroeger dan dat we hadden besteld, maar ja beter te vroeg dan te laat.
De rit naar het vliegveld ging zonder problemen.
Het Soekarno-Hatta vliegveld, is een groot westers vliegveld waar in de bouwwijze Indonesische motieven zijn verwerkt.
Het boarden en vertrek ging zonder problemen.
We zouden weer een tussenstop maken in Kuale Lumpur en Londen.



De laatste zonnestralen boven Java vanuit het vliegtuig.. 		   
   
Amsterdam 28 mei 1995. 		   
   
Via een overstap in Londen zijn we optijd geland op Schiphol.
Het was een hartelijk weerzien met onze kinderen en onze Indische overburen.
    
   
Nawoord.		    
   
Ons bezoek aan Indonesië heeft verschillende indrukken op ons achter gelaten.
In de grote steden wordt er strijd gevoerd door een deel van de arme bevolking om te overleven.
De enorme vervuiling, het grote aantal auto's en motoren en de opdringerige manier
(soms op het agressieve af) om souvenirs te verkopen, meestal door studenten.
Ze nemen je dan mee naar een speciale tentoonstelling, proberen je een winkel in te lokken alwaar je onder
druk wordt gezet om wat te kopen en de gids, die je niet hebt gevraagd maar uit zich zelf mee loopt, te betalen.
Midden in Jakarta een autobedrijfje waar men de olie gewoon op de met olie doordrenkte grond laat weglopen.
Ook worden de huizen ommuurd met hekken, glasscherven en prikkeldraad.
Zo ontstaan ereen z.g.n "real estate" (soort ommuurde vesting).
De manier waarmee sommige mensen met hun personeel omgaan, daar stonden wij van te kijken en dat
zal ik hier ook niet beschrijven.

Ook hebben we leuke dingen meegemaakt.
Moeders die hun baby's laten zien en op de foto met je willen.
In een winkel 2 snoepjes krijgen i.p.v. wisselgeld.
Zomaar uitgenodigd te worden bij mensen thuis in de Kampung om thee te drinken,
dan kunnen ze laten zien dat ze Blanke vrienden hebben.
En zo zijn er nog tientallen voorbeelden.


    
    Dit is een beknopt verslag van onze reis naar JAVA.
We kijken toch met plezier terug aan deze reis, ondanks de beroving, maar vooral dank zij de mensen waar wij gelogeerd. hebben
   
   

Beginpagina

 
Java

Jakarta

Top

Bandung

Jogyakarta